Projectnieuws Microbieel eiwit: een nieuwe eiwitbron voor voeder- en voedingstoepassingen

ILVO gaat, in het kader van project Prometheus, microbiële eiwitbronnen karakteriseren en de invloed van een aantal basisverwerkingstechnieken in de voedingsindustrie op de eigenschappen van de eiwitten onderzoeken. Op basis van de resultaten kan een toepassingsmatrix worden samengesteld om te voorspellen in welke levensmiddelen elk microbieel eiwit kan toegepast worden.

Microbieel eiwit

ILVO start in het kader van eiwitdiversificatie verschillende onderzoeksprojecten om kennis te verzamelen over diverse eiwitbronnen, zoals de functionele en nutritionele geschiktheid, de invloed van processing hierop, de chemische en microbiologische voedselveiligheid, allergeniciteit, verteerbaarheid, LCA, … én smaak, textuur, alsook de acceptatie door consument of bepaalde doelgroepen. Naast planten-, algen- en insecten-, kan nu ook microbieel eiwit in dit lijstje opgenomen worden. Op 1 maart 2020 werd namelijk de aftrap gegeven voor project Prometheus, dat zich richt op het gebruik van hernieuwbare bronnen voor de productie van microbiële biomassa als hoogwaardig eiwit voor diervoeders en levensmiddelen. Dit onderzoek heeft een directe link met belangrijke trends in de voedsel- en chemiesector.

Multi-actor approach

Prometheus is een ICON project waarin zowel onderzoeksinstellingen (ILVO, VITO en Flanders’ FOOD) als bedrijven (Calidris Bio, Nutrition Sciences, Fides Petfood en Citrique Belge) samenwerken om een mind shift in de voedingsindustrie te bewerkstelligen om bijproducten steeds meer te valoriseren en meer waardevolle componenten, zoals microbieel eiwit, te verkrijgen.

Karakteriseren eiwit

ILVO’s takenpakket in het project is tweeërlei. Enerzijds zal ILVO de verschillende microbiële eiwitbronnen karakteriseren en anderzijds wordt de invloed van een aantal basisverwerkingstechnieken in de voedingsindustrie op de eigenschappen van de eiwitten onderzocht. Karakteriseren van de eiwitten houdt in: het bepalen van hun thermostabiliteit, oplosbaarheid, waterbindend vermogen, viscositeit, emulgerende en gelerende eigenschappen, schuimend vermogen en schuimstabiliteit. De kennis van deze eigenschappen is belangrijk als deze eiwitten hun toepassing willen vinden in bijvoorbeeld vegetarische chocomousse (schuimend vermogen) of in een vegetarisch alternatief voor paté (emulgerende eigenschappen). Na de bepaling van de eigenschappen zullen deze ook gevalideerd worden in voedingsmodelsystemen in het labo. Dit zijn modellen waarin het vetgehalte, zuurtegraad, zoutgehalte,… aangepast worden om de omstandigheden van het desbetreffende voedingsmiddel na te bootsen. Andere belangrijke eigenschappen die gekend moeten zijn alvorens toepassingen in voedingsproducten bekeken kunnen worden, zijn de allergeniciteit en verteerbaarheid van de microbiële eiwitten.

Drogen en extruderen

Kennis over de invloed van eenheidsbewerkingen op al deze eigenschappen van de eiwitten is eveneens van cruciaal belang voor de voedingsindustrie. In het project is gekozen om twee verwerkingstechnieken te bekijken die courant toegepast worden op eiwitrijke producten, namelijk drogen en extruderen. Luchtdrogen, vriesdrogen en sproeidrogen werden geselecteerd als droogtechnieken, terwijl droge extrusie en “high moisture” extrusie als vormgevingstechnieken onderzocht zullen worden. De resultaten zullen het voor ILVO mogelijk maken een toepassingsmatrix samen te stellen om te voorspellen in welke levensmiddelen elk microbieel eiwit kan toegepast worden.